Mensen die arm zijn horen geen kinderen te mogen krijgen. Het is anders niet meer dan kindermishandeling. Kinderen die in armoede opgroeien hebben gemiddeld genomen veel minder kansen om zich te ontplooien dan kinderen die in een goed klimaat zijn opgegroeid. Drie jaar geleden waren dat er 400 duizend. Daarnaast scheelt het de overheid toeslagen en allerlei andere extraatjes zoals een aanvullende beurs mocht er een inkomensgrens vastgesteld worden wanneer iemand kinderen mag krijgen. Dat kan door bijvoorbeeld alleen werkenden of mensen met meer dan een ton op de bank toe te laten om kinderen te mogen krijgen, of door zeker te zijn dat het inkomen van het huishouden overeenkomt met het landelijk gemiddelde (dat bedraagt: 29,5 duizend euro, CBS). Kinderen krijgen is geen recht, het is een privilege. (Eerder een fenomeen, maar dat terzijde.)
Voedselbanken kunnen dan wellicht sluiten, Nederland krijgt er, durf ik wel te stellen, veel meer voor terug als het kabinet hiertoe zou besluiten. Dat verwacht ik alleen niet, de sprookjespartijen zullen dat ongetwijfeld tegenhouden. Maar hoop doet leven. Het is geen goede zaak dat mensen zo maar kinderen mogen krijgen, en al helemaal niet als het arme mensen betreft. Discriminatie? Ja, dat zou je wel kunnen zeggen. Maar goed, geen kinderen krijgen is geen ramp. En anders is het eerst zorgen voor een goede leefomgeving thuis, waar geld nu eenmaal het belangrijkste middel voor is. Dan mag het weer wel en is iedereen gelukkig.